Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Festuca scabriculmis & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Petugo(-dis-estoublo-rufo)

Festuca scabriculmis

Poaceae Graminaceae

Nom en français : Fétuque à chaumes rudes.

Descripcioun :
Aquesto petugo trachis sus li pendis safrous is adré de mountagno. Fai de mato de fueio di mai primo e plegadisso ço qu'èi un proumié biais pèr la recounèisse (èi pamens pas la souleto). La paumo de flour de 5 à 7 cm caup d'espigueto de 10 à 14,5 mm caduno emé 3 à 7 flour qu'an de lemma de 6 à 9,5 mm emé uno arèsto > 1 mm. La coupo de fueio (tihouso de faire) mostro un esclerenchime de countùni (vèire lou dessin).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 20 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Festuca
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 7 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 1800 à 2800 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Pelouso - Esboudèu - Terraire safrous
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Festuca scabriculmis (Hack.) K.Richt., 1880

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Festuca scabriculmis & Blitum bonus-henricus

ges
ges
ges
ges
ges
ges
CC
C

Coumpara Petugo(-dis-estoublo-rufo) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò